Het leven is Vurrukkulluk!

Zoals deze titel je wellicht al wel heeft doen vermoeden, gaat deze post over het boek 'Het leven is vurrukkulluk!'  van Remco Campert. Het was weer eens die tijd van het jaar , en in de vierde klas heerste spanning. Welk duf, saai, stom boek zouden we nu weer moeten lezen? Zou het iets diep triests zijn, of een zogenaamd ‘humoristisch’ boek voor tieners.

De keuze viel dit jaar op ‘Het leven is vurrukkulluk’  van Remco Campert, geschreven voor ‘Nederland leest!’ Ik moet eerlijk toegeven dat ik het boek in het begin helemaal geen kans heb gegeven, ik heb het nauwelijks aangeraakt. Echter, toen bekent werd gemaakt dat we er een opdracht over moesten maken ben ik het toch maar eens gaan lezen. 

Ik wist totaal niet wat ik moest verwachtten. Volgens onze lerares Nederlands was het boek een stuk leuker dan die van vorig jaar, omdat het nu echt over tieners ging. Maar dan in een andere tijd. Ik begon met lezen en kwam er al snel achter wat voor soort boek dit was. Ik zou het vergelijken met ‘de avonden’  van Gerard Reve.  Dit boek bestaat uit een mix van verhalen, die samenkomen op verschillende punten. Het gaat over tieners in hun periode van het leven, over hoe zij zich misdragen, behagen en leven.

De sfeer die ik ondervond terwijl ik dit boek las, was niet erg ‘vurrukkulluk’.  Ik kreeg het idee van een  eeuwige zomer, van gemakzucht, een periode die niet over lijkt te gaan. Alsof je leeft in een droom. Ik heb dit nog nooit eerder ondervonden in een boek.  Het past een beetje bij de tijd waarin dit boek zich afspeelt, 1961, bij de jongeren cultuur. In die tijd deden zij maar wat ze wilden, en luisterden niet meer naar het regime van hun ouders. De smooth jazz was in de mode, en rust was overal.

De hoofdpersonen hadden niet echt een zeer goede ontwikkeling, zij bleven hetzelfde, de reacties veranderden niet gedurende het boek. Wat het voor mij een stuk voorspelbaarder maakte. Wat ik wel goed vond was de zweverige manier van plaatsen omschrijven.  Remco Campert is een dichter en dat vind je ook zeer veel terug in zijn schrijfstijl. Ik kan mij wel in die stijl plaatsen, met de zweverige omschrijvingen van een plaats of persoon.

Toch~

Ik ben niet zeer onder de indruk van dit boek, het was wel een ‘moetje’. Ik denk dat ik dat zal blijven houden met elk boek wat ik ooit zal lezen voor school, omdat het moet, is het gelijk een stuk minder leuk. Ik ben alleen blij dat dit voor een keer geen zwaar deprimerend boek was. 

Opzoek naar Reinaert!

Dames en Heren, Jongens en Meisjes, komt dat zien, komt dat zien!

De show waar iedereen op heeft zitten wachtten, Opzoek naar Reinaert

In deze nieuwe show gaan wij opzoek naar de voortvluchtige vos die vele misdaden heeft begaan.

in opdracht van de Edele koning Nobel (en onze lerares Nederlands),

hebben wij dit filmpje gecreëerd. 

Met wij bedoel ik mijzelf, Bonita, echter ook Rik, Jop en Jasmijn.

Durft u het aan deze spannde zoektocht te volgen?

Klik dan op het filmpje hieronder:

Opzoek naar Reinaert!  episode 1

De klachten van de slachtoffers.

©BonitaV4C

Verslag 'Vals licht'

Voor deze Nederlandse blog post opdracht heb ik ‘Vals licht’ van Joost Zwagerman gelezen.
Een zeer intrigerend, toch literatuur verantwoord boek.  Het grote thema van het boek is onmogelijke liefde. Dit thema slingert ons door het hele boek heen, van pagina 1 tot de met 307.   

Een samenvatting van het plot: http://www.scholieren.com/boekverslagen/3456

Informatie over de auteur, Joost Zwagerman: http://www.joostzwagerman.nl/web/biografie.htm

Een recensie: http://www.recensieweb.nl/recensie/3165/Bijtende+liefde+in+een+schaduwwereld.html

Vals licht gaat over de onmogelijke liefde tussen Simon Prins, een normale student Nederlands, en Lizzie Rosenfeld, een doorgewinterde prostituee. Simon is al van jongs af aan een hoerenloper, van zijn geboorte stad Alkmaar, tot studentenstad Amsterdam. Op een dag ontmoet hij Lizzie, een zeer bleek en spichtig meisje dat toevallig ook op de wallen werkt. Wat die dag in de peeskamer gebeurde was het begin van een onmogelijke liefde. Simon komt er al snel achter dat de wereld van de prostitutie vol geheimen zit. Niets is wat het lijkt, alles word aan elkaar gelogen. Hij komt erachter dat Lizzie niet studeert in Nijmegen zoals ze zei, maar eigenlijk bij Yab Yum werkt op de dagen dat ze ‘niet thuis is’.  Simon vecht hard voor zijn relatie met Lizzie. Hij geeft alles en iedereen op.  Zelfs als blijkt dat Lizzie aan de Heroïne zit, haar huis moet verlaten, en ze ruzie met haar exen krijgt, geeft Simon niet op. Hij begint dingen te stelen, vraagt geldleningen aan zijn ouders, en helpt Lizzie afkicken.

Toch blijven de problemen zich opstapelen. Meegesleurd in de stroom van terreur, bedrog en geldproblemen moet Simon uiteindelijk Lizzie opgeven. Langzaam probeert hij dan terug te keren naar wie hij was, voordat hij ook maar ooit bij de hoeren was geweest.

Dit boek bedragende het thema ’onmogelijke liefde’ is eigenlijk een grote verrassing voor mij geweest.  Vals licht begon zeer goed, ik was gelijk geïnteresseerd in het plot.  Net zoals Simon Prins, ben ik geïnteresseerd in de schaduwkant van het hoerenbestaan. Ik leefde mee met de hoofdpersoon, ik volgde Simon op de voet met zijn ideeën.  Ook toen Lizzie Rosenfeld in beeld kwam bleef het boek spannend en goed. De karakters zijn zeer goed ontwikkeld, en het idee dat liefde blind maakt kwam zeer zeker naar voren. Toch sloeg het boek nog om. Toen de thema’s drugs, geweld en bedrog het boek overnamen begon ik aan dit verhaal te twijfelen. De manier waarop het geschreven is leek wel een lange inleiding. Toen er werd vermeld dat Lizzie aan de drugs was, bleek het uit de schrijvers stijl niet dat het een zeer belangrijk punt was. Later, toen Lizzie opbiechtte dat ze had gelogen tegen Simon, hetzelfde verhaal, geen gevoel van belang.  

Dit boek zit desalniettemin zeer goed in elkaar. De thema’s sluiten op elkaar aan en geven de lezer een goed beeld van de schaduwkant van het hoerenbestaan. Uit sommigen zinnen kun je bepaalde idealen opmaken. “Geld maakt niet gelukkig” is een goede uitdrukking die op dit boek kan worden toegepast. Prostituees maken veel omzet, zo ook Lizzie. Toch is dit snel weer uitgegeven, omdat elk briefje herinnert aan dat bepaalde ‘nummertje’ van die avond.  Lizzie zit er dan misschien warmpjes bij, maar ze is niet gelukkig. Het boek is zeker niet gaan tegenlezen, ook al duurde het wel langer om het uit te lezen dan bijvoorbeeld ‘De vrouw die met vuur speelde’. Het plot is een zeer goed verhaal, maar had hier een daar wat minder zweverig moeten worden omschreven. 




Een lied wat ik zeer erg bij dit boek passen. Het gaat het over de prostitutie. Zeer de moeite waard om dit lied te luisteren.

Joost Zwagerman over zijn favoriete boekwinkel ( een leuke extra om een beeld te krijgen bij de schrijver.)

Vals Licht - Joost Zwagerman

Sinds gistermiddag ben ik begonnen met het lezen van "Vals licht" van Joost Zwagerman.
Om eerlijk te zijn vind ik het meeste wat de Nederlandse literatuur te bieden heeft maar depri.
Het gaat altijd over Pre-oorlog, de oorlog of helemaal niks. Natuurlijk is dit zeer subjectief gezegt.

Maar met elke taal zijn er uitzonderingen. Er zijn wel degelijk leuke boeken. Vals licht is daar ( tot nu toe) één van. Ik ben nu aan het lezen op pagina 41 en het bevalt mij zeer. Al heb ik wel het idee dat het gene wat ik nu aan het lezen ben alleen nog maar een inleiding is.

Joost Zwagerman heeft verscheinde titels op zijn naam staan. De verschillende titels hebben over het algemeen het onderwerp 'liefde' en 'obsessie' gemeen. Ik kan wel mijn interesse vinden in die titels.
Dat gebeurt niet vaak met Nederlandse boeken.

Het boek " Vals licht" gaat over een jongen,Simon,die geobsedeerd raakt met de vrouwen prostitutie in Amsterdam. Hij wil alles weten van het schaduw bestaan van de meisjes. Dan gebeurt het onwerkelijke, hij raakt verliefd op één van de meisjes, Lizzie Rosenfeld.

Tot nu toe ontwikkelen de karakters zich goed, alleen het verhaal gaat een beetje langzaam.Verder is er nog niet echt veel spanning in gebracht. Misschien wel het leukste van dit boek lezen vind ik die herkennings punten. Omdat het zich in Amsterdam afspeelt is het voor mij makkelijker om het boek te bergijpen.

Ik ga snel weer verder lezen, omdta ik zeker benieuwd ben hoe dit boek gaat aflopen.
Wat voor spanning wordt er nog ingebracht,of blijft het zoals het nu is?
Er is maar één antwoordt op die vraag.
Verder lezen!

Alles blijft Anders

Zittend in het warme gras, op een mooie zaterdag middag. Om je heen overal mensen, met allemaal hetzelfde doel, ze kwamen hierheen voor hen. Je wacht en wacht, maakt af en toe een praatje, en als dan de avond valt is het zover. De lichten gaan uit, het gerommel van een bulderend publiek. Daar staan ze dan, real-life, zo echt als het maar kan zijn, Bløf

Terwijl de wolken luchten binnenkwamen rollen. Terwijl alles betrok.  Terwijl iedereen daar op het on- overdekte schaatsbaan stond. Toen, al die tijd speelden ze maar door en door. Zelfs toen met
het laatste' nummer, de regen met bakken uit de hemel viel en het onweer naast ons drie keer insloeg, zelfs toen hielden ze niet op. Alle fans bleven trouw staan, als een eenheid zongen ze uit volle borst mee met verscheidene nummers.

Holiday in spain, wijd open, dansen aan zee, alle nummers kwamen voorbij. Niet alleen de muziek maar ook de preformance was fenomenaal. Bløf is sowieso een exceptie voor Nederlandse muziek. Voor mij is het één van de geringe groep bands die iets moois van de Nederlandse taal kan fabriceren. De nummers, geschreven door Peter slager, zijn vooral poëtisch opgebouwd.  Zinnen zoals "de zoute zee slaakt een diepe zilte zucht", maken de liederen speciaal. Dit gebruik van alliteraties en poëtische omschrijvingen maken de teksten zoveel dieper.  Nederlands is één van de lastigste talen om te leren voor buitenlanders, omdat er niet een erg zeker logica inzit.

Met de bovengenoemde zin in je hoofd kan ik de titel van mijn blog uitleggen. Ook al ben ik geboren en getogen Nederlander is het alsnog een moeilijk taal voor mij. Vandaar dat deze blog "Aanslag op de Nederlandse taal" heet. Sinds al mijn schrijven wat ik hier ga doen een aanslag is op de originele taal, spellings fouten incorrecte zinnen, ze zullen zeker langs komen. Maar daar is school toch voor? Om te leren?

Hierbij kom ik gelijk tot de conclusie van deze post. Nederlands is een moeilijke taal, we zouden meer respect moeten hebben voor de mensen die er wat moois van kunnen maken. Het hierboven genoemde voorbeeld, de band Bløf, is een zeer goed voorbeeld. Net zoals verscheidene schrijvers, brengen zij de taal tot leven. De literatuur van ons land, onze schriftelijke kern, onze taal. Wij zijn degene die hem gebruiken, die hem kleuren, die hem beheersen. Woorden zijn maar woorden, het is aan jou hoe ze gebruikt worden. Het is aan jou om die zin te vromen, die uiteindelijk een bestseller word. Literatuur is vaak saai beschouwt, maar het is aan jou om het leuk te maken.  Alles wat we doen, alles blijft anders