Vroeger, in de goede oude tijd was alles nog prachtig,
relaties hielden stand vanwege de slechte huizenmarkt en vanwege het geld.
Niemand wilde alleen eindigen en het financieel zelf moeten ophoesten. Maar nu
men officieel de hoop in een aantrekkende huizenmarkt heeft verloren en internetdaten
een nieuwe partner dichter bij huis heeft gebracht worden scheidingen erg
aantrekkelijk.
Alleen sta je er het beste voor, samengaan zorgt enkel en
alleen voor problemen. Wat je nooit hebt gehad zal je ook nooit kunnen
verliezen. De pijn van familiebonden die verslechteren, ruzies tussen
geliefden, scheidingen, dat hoef je allemaal niet mee te maken als je er alleen
voor staat in het leven. Echter heeft de mensheid om één of andere reden er
toch voor gekozen om de liefde te behouden in het overlevingsproces. Wij hebben
lief, wij worden verliefd en binden gevoelens aan de noodzaak om ons voort te
planten. Dit zorgt voor de menige complicaties, van hysterische tienerdrama’s
tot heuse echtscheidingen. Eeuwen lang
hebben wij ons verbonden met elkaar, we
zijn uitgehuwelijkt, hadden stiekeme relaties en hebben moorden gepleegd voor
de liefde.
Maar het lijkt of die liefde tegenwoordig vervaagt,
overspel en buitenechtelijke relaties zijn niet langer taboe. Scheiden is net
zo normaal geworden als de moderne depressie. Tegenwoordig lijkt het wel alsof
de mensheid steeds vaker doorkrijgt dat alleen zijn zijn voordelen heeft, sinds
het begin van de 21ste eeuw is het aantal eenpersoonshuishoudens
flink toegenomen. Waar komt die trend
vandaan? Wat is er gebeurt met de genegenheid en de trouw, waarom hebben wij
beslist om uit elkaar te gaan?
Al deze vragen werden bij mij opgeroepen na het lezen van
Bonita Avenue. Dit boek ,wat aardig de hemel in word geprezen, heb ik getracht
te lezen de afgelopen tijd. Het is een zeer intrigerend maar ook ingewikkeld
boek. Het verhaal wordt verteld door drie hoofdpersonen en het is zo
a-chronologisch als een boek maar kan zijn. Bonita Avenue bied ons een kijkje
in een familie drama van de bovenste plank. Het beschrijft het verhaal van een hoogleraar
Wiskunde en geblesseerd Judoka Siem Sigerius, zijn stiefdochter Jodi en haar
psychotische vriend Aaron. De drie
karakters zijn nauw verbonden met elkaar, de beslissingen die zij nemen
beïnvloeden het leven van elk ander.
Voor een goede samenvatting van het plot: http://www.scholieren.com/boekverslag/69878
vergeleken met de andere korte samenvattingen die ik kon
vinden was deze het best. Misschien iets te uitgebreid maar om dit boek te
snappen is een lange samenvatting toch wel nodig.
Hier een recensie waar ik me wel in kan vinden : http://recensieweb.nl/recensie/groots-familiedrama-in-uptempo-gepresenteerd/
Nadat ik het boek gelezen had vroeg ik mij gelijk af wie
eigenlijk de hoofdpersoon van dit boek was. Na het grondig geanalyseerd te
hebben kwam ik tot de conclusie dat de focus lag op Siem. Ook al word hij niet
direct als hoofdpersoon neergezet, al de verhalen slaan op iets in zijn leven.
Zijn dochters, zijn criminele zoon, zijn buitenechtelijke relaties, zijn band
met Aaron, de conflict punten in dit boek zijn altijd wel terug te brengen naar
Siem. Na het hele boek te hebben gelezen kon ik een rijtje maken met de slechte
perioden in Siem’s leven. Al zijn
problemen begonnen eigenlijk toen hij voor de eerste keer vreemdging en werd
betrapt door zijn vrouw. De echtscheiding die daaruit volgde maakte plaats voor
een relatie met zijn minnares, Tineke. Later bedroog hij Tineke weer met een
eerstejaars studente op zijn campus. Die twee keer punten in de liefde van Siem
hebben mij aan het denken gezet over overspel en
echtscheidingen.
De bloei van de eenzaamheid
Zo publiceerde nu.nl 9 maart 2012 een artikel naar de
nieuwe cijfers van het CBS.
“De kans op een scheiding was nog nooit zo groot. Het
percentage is in de afgelopen 10 jaar gestaag omhooggegaan. Alleen in 2009 was
er een lichte afname.” Aldus ANP. Het
subkopje van het artikel luid “De kans dat een huwelijk voortijdig strandt, was
in 2010 in Nederland 36,2 procent. “ Dit is de afgelopen jaren alleen nog maar
gestegen, maar waarom?
Een echte reden daarvoor kan niet worden gegeven, men
weet niet wat de redenen zijn voor de grote groei in echtscheidingen. Er word
gegist dat we met een berg ‘opgespaarde scheidingen’ hebben te maken. 'In 2009
zag je dat mensen hun scheiding even opschortten, omdat zij vreesden hun huis
niet kwijt te kunnen raken. Wachten tot de huizenmarkt aantrekt, lijkt nu geen
nut meer te hebben. Dus besluiten mensen uiteindelijk toch uit elkaar te gaan.
Maar het is giswerk of dit de hele stijging verklaart.” Aldus Anke Mulder,
voorzitter van Vereniging van Familierecht
Advocaten Scheidingsmediators.
Voor de enorme toename van eenpersoonshuishoudens is wel
een verklaring. Dankzij de vergrijzing zien wij ook een toename in het aantal
weduwen/ weduwenaars in Nederland. Verder
is er ook een grote groep jongeren die op zichzelf gaat wonen die we niet
moeten meerekenen als we naar de scheidingen alleen kijken. Pas na de leeftijd 30 word het interessant,
dan hebben de meeste mensen toch wel een levenspartner gevonden met wie ze samenwonen.
Toch zien we sinds de afgelopen tien
jaar dat de eenpersoonshuishoudens relatief hoog zijn. De meeste mensen
scheiden tussen hun 42-45. Maar waarom?
De spanning van het geheim
Misschien is er wel een correlatie met het stijgende
aantal zaken van overspel in Nederland. Iemand grapte ooit “ Van de 2,2 miljoen
singles in Nederland, staan er 3 miljoen op Relatieplanet.” Veel betrouwbare
onderzoeken over vreemdgaan zijn er ooit geweest, sinds mensen niet graag
openlijk praten over hun buitenechtelijke relaties. Er zijn onderzoeken gedaan door onder andere
Durex en psycholoog Henk Noort. Beide onderzoeken kwamen er ongeveer op uit dat
een kleine 27% van de Nederlanders die vreemdgaat.
Erg betrouwbaar zijn deze cijfers niet, ‘overspel kan op vele manier worden geïnterpreteerd.
De een vind zoenen met een anders al overspel waar de
ander pas boos word zodra de desbetreffende partner het bed in duikt met een
ander.
Zelfs als de cijfers liegen kunnen we er niet omheen,
overspel en scheiding heeft wel degelijk een grotere rol in onze samenleving
ingenomen. Zo ook in de literatuur, een
liefde mist de spanning als er geen minnaar aan te pas komt. Zowel in ‘Het
Derde Huwelijk’ als in ‘Bonita Avenue’ komt het onderwerp terug, tot mijn grote
blijdschap. De realistische weergave van drama en pijn is een plezier om te
weten. Wellicht omdat het verdriet van liefde mij bekent is, of wellicht omdat
ik de tragische relaties lees en denk “hé, het kan altijd nog slechter!’” Wat
het ook mag zijn wat het met mij doet, ik ben blij dat het een centrale positie
in de literatuur heeft gevonden. De taal
verandert terwijl de samenleving zich ontwikkelt, en zo doet de literatuur dat
ook. Er zijn altijd bepaalde thema’s die terugkomen, waar andere, zoals het thema liefde, worden
uitgebreid.
Al met al vond ik ‘Bonita Avenue’ en moeilijk maar goed
boek om te lezen. Ik kan het zeker aanraden aan personen die zich interesseren
in boeken met veel karakter ontwikkeling en opzoek zijn naar een uitdaging.
http://www.vreemdgaan-overspel.nl/feiten.html
